Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

ΤΑ ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΧΙΛΛΙΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ.



Φυλάσσονται στον ομώνυμο Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου στην Λάρισα.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).


Το προσκυνητάρι με τα Λείψανα του Αγίου Αχιλλίου
Τα χαριτόβρυτα και θαυματουργά λείψανα του Αγίου Αχιλλίου βρίσκονται μέσα μέσα σε μία περίτεχνη ασημένια σκαλιστή λάρνακα και επέστρεψαν στη Λάρισα το 1981, ύστερα από απουσία 1000 ετών, αφού είχαν κλαπεί το 985 από τον Βούλγαρο τσάρο Σαμουήλ.

Ο Όσιος Αχίλλιος καταγόταν από την Καππαδοκία, γεννήθηκε περί του 270 και έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου ενώ για τα παιδικά του χρόνια και τη καταγωγή του δεν γνωρίζουμε πολλά.

Ο νεανικός του πόθος, τον έφερε στους άγιους Τόπους και κατόπιν στη Ρώμη όπου εκεί επιδόθηκε στο Ιερό έργο του Ιεροκήρυκα, διδάσκοντας ακατάπαυστα το θείο λόγο σε πόλεις και χωριά, αψηφώντας ανάγκες, βρισιές, διωγμούς και ταλαιπωρίες.

Οι μεγάλες και σπουδαίες αυτές υπηρεσίες του, τον ανέδειξαν επίσκοπο Λαρίσης μετά απο προτροπή των ίδιων των κατοίκων της περιοχής, το 320.

Από τη νέα του θέση ο Αχίλλιος, υπήρξε ο πνευματικός αρχηγός και διδάσκαλος, αυτός που έλεγε και έπραττε. Κήρυττε κάθε μέρα, βοηθούσε τις χήρες, προστάτευε τα ορφανά, ανακούφιζε τους φτωχούς, υπεράσπιζε τους αδικημένους, ήταν ο άγρυπνος φύλακας και φρουρός της παρακαταθήκης της πίστεως και του ποιμνίου πού του εμπιστεύτηκαν.

Η Λειψανοθήκη με τα χαριτόβρυτα λείψανα του Αγίου Αχιλλίου
Η βασιλική του Αγίου Αχιλλίου στις Πρέσπες. Χτίστηκε μετά το 983 ή το 986, από τον Βούλγαρο τσάρο 
Σαμουήλ με σκοπό να στεγάσει το σκήνωμα του Αγίου Αχιλλείου, που είχε κλέψει από τη Λάρισα.
Ο κενός τάφος του αγίου Αχιλλίου στην βασιλική των Πρεσπών.

Ο άγιος Αχίλλιος.
 Τοιχογραφία στον Άγ. Γερμανό Πρεσπών, 1743.
Ο Αχίλλιος διακρίθηκε και στην Α' Οικουμενική σύνοδο που έγινε το 325 στη Νίκαια, εναντίον του Αρείου όπου και διακρίθηκε, μάλιστα επιτέλεσε στη Σύνοδο και θαύμα, όπου με τις ευχές του ανάβλυσε λάδι από μια πέτρα.

Σε σπάνιο χειρόγραφο που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων αναφέρεται πως «Τον Θεόν επικαλεσάμενος και έλαιον δι’ ευχής βλύσαι ποιεί».

Μετά το πέρας των εργασιών της Συνόδου και τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας, ο Μέγας Κωνσταντίνος, ζήτησε την ευλογία του αγίου Αχιλλείου και τον ξεπροβόδησε με πλούσια δώρα, να τα χρησιμοποιήσει για έργα φιλανθρωπίας και ανεγέρσεις ναών στην επισκοπή του.

Μετά από 35 χρόνια ποιμαντορίας, το έτος 355 ο άγιος Επίσκοπος κοιμήθηκε ειρηνικά. 
Λίγο πριν την κοίμησή του ο Θεός τον αξίωσε να προαισθανθεί την αναχώρησή του από τον κόσμο αυτό. 
Κάλεσε λοιπόν τον κλήρο και το λαό, δίνοντάς τους τις τελευταίες συμβουλές του και προαναγγέλλοντας την κοίμησή του.
Οι πιστοί θρήνησαν τον άγιο Ιεράρχη τους και τον κήδεψαν με μεγάλες τιμές και τοποθέτησαν το σεπτό του σκήνωμα σε λάρνακα που ο ίδιος είχε κατασκευάσει.
Το τίμιο λείψανό του πραγματοποιούσε πολλά θαύματα και το 985 ο τσάρος των Βουλγάρων Σαμουήλ το άρπαξε και το μετέφερε στα ανάκτορά του στις Πρέσπες, όπου είχε χτίσει μεγαλόπρεπη βασιλική, της οποίας σώζονται ως και σήμερα τα ερείπια.
Ο μεγαλοπρεπής  Μητροπολιτκός ναός του Αγίου Αχιλλίου
στην Λάρισα της οποίας είναι και Πολιούχος
πηγή: www.kwstasf.gr
Οι κάτοικοι της Λάρισας συνέχιζαν να τιμούν τον άγιο όμως και μετά την αρπαγή των λειψάνων του, του έκτισαν μεγαλοπρεπή ναό και τον έκαναν προστάτη και πολιούχο της πόλεώς τους.
Σε αυτόν τον ναό συνάζονταν οι επίσκοποι της Θεσσαλίας για να εκλέξουν τους επισκόπους των χηρευουσών θρόνων όμως στα 1204, οι αιρετικοί Φράγκοι κατέστρεψαν τη Λάρισα και μετέβαλαν το ναό σε ορμητήριο ληστών ενώ στις 12 Ιουνίου 1769 οι φανατισμένοι τούρκοι με την σειρά τους, τον πυρπόλησαν.
Το 1965 έγινε ανασκαφή από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Νικόλαο Μουτσόπουλο και βρέθηκε ο τάφος του αγίου όπου και στο σημείο εκείνο κτίστηκε ο σημερινός μεγαλοπρεπής μητροπολιτικός ναός.
Στις 14 Μαΐου του 1981 επέστρεψαν τα λείψανά του στη Λάρισα, όπου και φυλάσσονται σήμερα στον ομώνυμο ναό του και συνεχίζουν να θαυματουργούν.
Η μνήμη του Αγίου τιμάται στις 15 Μαΐου.