Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ, ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ.


Ο όσιος Λαυρέντιος των Μεγάρων είναι ο ιδρυτής της Ιεράς Μονής Παναγίας Φανερωμένης της Σαλαμίνας στην οποία βρίσκεται ο τάφος του, εκεί φυλάσσεται η Τιμία του Κάρα αλλά και το σύνολο των ιερών λειψάνων του.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).



Η Θαυματουργή εικόνα το Αγίου Λαυρεντίου, φυλάσσεται
στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Οσίου Λαυρεντίου, εντός του
Μητροπολιτικού Ναού των Αγίων Αναργύρων Νέας Ιωνίας
Ο όσιος Λαυρέντιος, κατά κόσμο Λάμπρος Κανέλλος γεννήθηκε στα Μέγαρα της Αττικής, κατά το πρώτον μισό του 17ου αιώνα, από γονείς απλοϊκούς τον Δημήτριο και την Κυριακή, ευλαβείς στην ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένους στην Εκκλησία.

Όταν ενηλικιώθηκε παντρεύτηκε τη Βασίλω και απέκτησε δύο γιους τον Ιωάννη και τον Δημήτριο, το επάγγελμά του δέ ήταν αγρότης, γνώριζε όμως και την τέχνη του οικοδόμου. 

Όταν κάποτε βρισκόταν με άλλους συμπολίτες του σε αγροτική περιοχή για καλλιέργεια των χωραφιών, κάποια νύχτα εμφανίσθηκε σε αυτόν σε όραμα η Υπεραγία Θεοτόκος, η οποία τον καλούσε να μεταβεί σε τόπο που του υπέδειξε, για να οικοδομήσει την Εκκλησία της. 


Ο τόπος αυτός βρισκόταν στο βόρειο μέρος της Σαλαμίνας, απέναντι από την παραλία της Μεγαρίδος με την ονομασία Μεγάλο Πεύκο (σημερινή Νέα Πέραμος) όμως ο γέροντας δεν αποφάσιζε να εκτελέσει την εντολή αυτή, για αυτό την επομένη νύχτα εμφανίσθηκε και πάλι η Παναγία, προτρέποντας αυτόν με τρόπο εντονότερο. 

Επειδή όμως έμενε στις αμφιβολίες του, βλέπει για τρίτη φορά την Παναγία προστάζοντάς τον, λέγοντας: «Τάχιστα πορεύου, ἄνθρωπε, εἰς τὴν νῆσον, εἰς τὴν ὁποίαν σοῦ εἶπον, νὰ ἐκτελέσῃς τὸ παρ᾿ ἐμοῦ προσταττόμενον».

Τότε ο γέροντας επέστρεψε έντρομος στην πόλη του, τα Μέγαρα, και διηγήθηκε το όραμα σε γνωστούς και φίλους, από τους οποίους άλλοι πίστευαν σε αυτά και άλλοι αμφέβαλαν, αυτός όμως παρέμενε στο σπίτι του αναποφάσιστος.

Κάποια νύχτα εμφανίσθηκε και πάλι σε αυτόν η Υπεραγία Θεοτόκος, απειλώντας τον να πάει στην Σαλαμίνα και να εκτελέσει την εντολή της.

Τότε έλαβε την μεγάλη απόφαση και ήρθε στην παραλία για να περάσει απέναντι, ήταν όμως τόσο μεγάλη η θαλασσοταραχή που πλοιάριο πουθενά δεν υπήρχε, ώστε φαινότανε ότι ήταν ακατόρθωτο να περάσει απέναντι στην Σαλαμίνα. 


Ενώ καθόταν συλλογισμένος και απελπισμένος, ακούει μία φωνή να του λέει: «Ρίξε την κάπα σου στην θάλασσα και αφού καθίσεις επάνω σε αυτήν, θα σε οδηγήσει χωρίς κίνδυνο στο νησί». 

Με απόλυτη εμπιστοσύνη στην θεία προσταγή και αποβάλλοντας κάθε φόβο και ενδοιασμό, διέσχισε τη θάλασσα επάνω στην κάπα του και έφθασε σώος και αβλαβής στην  Σαλαμίνα και αμέσως πήγε στον τόπο όπου του είχε υποδείξει η Θεοτόκος. 

Η Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης
πηγή: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΑΙ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ
Εκεί, σκάβοντας στα ερείπια παλαιότερης Μονής, στις 17 Μαΐου του 1640, βρήκε την εικόνα της Παναγίας, μαυρισμένη από την υγρασία, η οποία, ονομάσθηκε Φανερωμένη, διότι φανερώθηκε στον Όσιο. 

Το ίδιο όνομα έλαβε και η Ιερά Μονή την οποία στην συνέχεια ανοικοδόμησε, το 1682, με πολλούς κόπους ο Όσιος, ο οποίος γενόμενος Μοναχός έλαβε το μοναχικό όνομα Λαυρέντιος.

Σε αυτήν την Μονή έμεινε Ηγούμενος και, συγκέντρωσε Μοναχούς, διδάσκοντας και δίνοντας το παράδειγμα της κατά Θεόν οσίας βιοτής και κατέστησε την Μονή περιώνυμη και σεβάσμια στην εποχή του.

Αρχικά έκτισε το μικρό Εκκλησάκι, το οποίο σήμερα τιμάται επ’ ονόματι του αγίου Νικολάου και αργότερα το μεγάλο Καθολικό, ο οποίο όμως δεν πρόφθασε να δεί αγιογραφημένο με τις εξαίρετες τοιχογραφίες, τις οποίες θαυμάζουμε και σήμερα.

Αυτόν τον απλοϊκό άνθρωπο, τον όσιο Λαυρέντιο ο Θεός τον προίκισε με θαυμαστά πνευματικά χαρίσματα, μεταξύ των οποίων ήταν το χάρισμα της θαυματουργίας, διότι ο όσιος επιτελούσε θαύματα ενώ ακόμη ευρισκόταν στη ζωή. 

Η μονή της Παναγίας Φανερωμένης Σαλαμίνας που
ίδρυσε ο Οσιος Λαυρέντιος των Μεγάρων.
Ένα τέτοιο θαύμα είναι αυτό της θεραπείας της συζύγου Οθωμανού αξιωματούχου, που οι γιατροί δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν. 

Η φήμη του Αγίου Λαυρεντίου, ότι θεραπεύει αρρώστους με την προσευχή του, έφθασε στα αυτιά της, και παρά τις έντονες αντιρρήσεις του συζύγου της, κλήθηκε στο σπίτι τους στην Αθήνα, όπου με προσευχή, την έσωσε από βέβαιο θάνατο. 

Το θαύμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο τον βαθύτατο σεβασμό και τις ευχαριστίες του συζύγου της, αλλά και την απόδοση στην Μονή κτήματος με ελιές, βρισκόμενου στην απέναντι περιοχή της Μεγαρίδος, η οποία μέχρι σήμερα αποκαλείται Βλυχάδα, το οποίο ανήκε παλαιότερα στην (ερειπωμένη) Μονή και το οποίο, ο Οθωμανός παράνομα κατακρατούσε.

Το κατάγραφο από τοιχογραφίες εσωτερικό του
Καθολικού της Μονής Φανερωμένης Σαλαμίνας
Ο όσιος Λαυρέντιος κοιμήθηκε εν Κυρίω την 9η Μαρτίου του 1707. 

Κατά άλλους κοιμήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1707, ημέρα μνήμης των αγίων 40 Μαρτύρων, όπως φαίνεται από μία ανορθόγραφη σημείωση σε χειρόγραφο της Μονής.

Τον διαδέχτηκε στην Ηγουμενία ο γιος τους Ιωάννης, ο οποίος είχε γίνει ήδη Μοναχός, με το όνομα Ιωακείμ, ενώ μοναχή έγινε και η σύζυγός του Οσίου Λαυρεντίου η Βασίλω, η οποία μετονομάσθηκε σε Βασσιανή.

Η μετάθεση της μνήμης του στην 7η Μαρτίου φαίνεται ότι έγινε από τους Μοναχούς της Ιεράς Μονής του, για να μη συμπίπτει με τη μεγάλη εορτή των αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.

Η τιμία κάρα του, που φέρει αργυρό περίβλημα και απόκειται σε προσκύνηση στο ναΰδριο του Αγίου Νικολάου. 


Η μνήμη του τιμάται στις 7 Μαρτίου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου